Assassin's Creed II

[Articz]

Fabuła
Podobnie jak miało to miejsce w pierwszej części serii, fabuła wydanego na platformę X360, PS3 itd. Assassin's Creed II opiera się na dwóch wątkach: współczesnym i historycznym. W tym pierwszym przychodzi nam śledzić dalsze losy znanego z „jedynki” Desmonda Milesa. Protagoniście udało się uciec z siedziby Abstergo Industries w towarzystwie Lucy Stillman i jej przyjaciół – Shauna oraz Rebecci. Bohaterowie trafiają do kryjówki zaopatrzonej w udoskonaloną wersję Animusa. Nie mając innego wyjścia, Desmond po raz kolejny zanurza się we wspomnieniach swoich przodków…

…by wraz z graczem przenieść się w lata 1476-1499. W przeciwieństwie do poprzedniczki, w której mogliśmy wcielić się w Altaira Ibn-La'Ahada, głównym bohaterem gry jest Ezio Auditore – młody szlachcic, którego sielankowe życie załamało się wraz z egzekucją jego najbliższych, skazanych na śmierć przez powieszenie w wyniku niesłusznego oskarżenia. Trwałe piętno na jego osobowości odcisnęła zarówno utrata ojca, Giovaniego oraz braci: Federica i Petruccia, jak i ucieczka z rodzinnej Florencji do Monterrigioni. Młodzieniec poprzysiągł zemstę na osobach odpowiedzialnych za tę tragedię – z uwagi na fakt, że za całą intrygą stał zakon Templariuszy, nie pozostało mu nic innego, jak rozpocząć trening pod czujnym okiem wuja o imieniu Mario, by ostatecznie dołączyć do bractwa Asasynów, od wieków toczącego wojnę z zakonem. Warto nadmienić, że po obu stronach barykady postawiono zarówno fikcyjne, jak i historyczne postacie. Ezio może liczyć na pomoc Leonarda da Vinci czy choćby Niccolo Machiavelliego – oprócz nich jednak swoją rolę w opowiedzianej tutaj historii odgrywa cała rodzina Pazzich, a także Rodrigo Borgia, znany przede wszystkim jako papież Aleksander VI. Mechanika W Assassin's Creed II akcja prezentowana jest z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Do naszej dyspozycji oddano dwa duże miasta, czyli wspomnianą wcześniej Florencję oraz Wenecję, a także malownicze rejony Toskanii. Motorem napędowym zabawy są zadania fabularne, jakie Ezio przyjmuje od rozmaitych postaci niezależnych. O ile dostęp do głównych misji otrzymujemy po dotarciu do określonego momentu w opowieści, o tyle aktywności poboczne odblokowywane są po odkryciu danego fragmentu mapy. Dokonujemy tego wspinając się na tak zwane „Punkty Widokowe”, czyli najwyższe budynki poszczególnych miast. Fundamentem gry jest zatem eksploracja – po raz kolejny niezwykle atrakcyjną czyni ją zaawansowany system freerunningu, pozwalający bohaterowi nie tylko na szybkie pokonywanie przeszkód, lecz także na wspinaczkę po ścianach, wdrapywanie się na dachy i przeskakiwanie pomiędzy nimi w parkourowy sposób. Dodatkową atrakcją są elementy skradankowe – możemy przemykać za plecami niczego nieświadomych adwersarzy oraz eliminować ich z zaskoczenia przy użyciu dwóch ukrytych ostrzy. W przypadku wykrycia musimy jednak salwować się ucieczką, a jeśli chcemy ostatecznie pozbyć się pościgu, nie pozostaje nam nic innego, jak spróbować wtopić się w tłum, schować się w jednej ze specjalnych kryjówek lub skorzystać z pomocy kurtyzan potrafiących odwracać uwagę strażników. Prędzej czy później dochodzi jednak do bezpośredniego starcia z adwersarzami – system walki oparto na wyprowadzaniu szybkich kontrataków, a w potyczkach możemy zrobić użytek z szerokiego wachlarza broni białej. Warto nadmienić, że z uwagi na fakt, iż kluczem do sukcesu jest łączenie ataków w efektowne kombinacje, zakres ruchów bohatera powiększa się w miarę czynionych postępów. Ponadto nic nie stoi na przeszkodzie, by zabijać wrogów z bezpiecznej odległości – Ezio potrafi zrobić doskonały użytek na przykład z noży do rzucania. W porównaniu z pierwszą częścią serii, tytuł może pochwalić się kilkoma nowymi elementami rozgrywki. Pierwszym z nich jest możliwość pływania, co oczywiście otwiera dodatkowe możliwości eksploracji oddanych w nasze ręce „piaskownic”. Drugi to poziom rozgłosu – kiedy nasze poczynania zaczynają przyciągać uwagę władz, na ulicach miast rozwieszane są plakaty z podobizną bohatera oraz wyznaczoną za jego głowę nagrodą. Zainteresowanie jego osobą można zmniejszyć poprzez zrywanie ogłoszeń, usuwanie świadków dokonanych przez nas zbrodni lub na drodze przekupstwa ulicznych mówców. Rozgrywkę urozmaica także możliwość obcowania z niektórymi wynalazkami samego Leonarda da Vinci, na których liście pojawia się chociażby maszyna latająca. Kwestie techniczne W momencie premiery, Assassin’s Creed II cieszyło oczy za sprawą wysokiej jakości, trójwymiarowej oprawy graficznej. Wydana w 2016 roku reedycja nie robi już aż takiego wrażenia, choć malownicze widoki nadal potrafią zapierać dech w piersiach. Nie zestarzał się natomiast specjalnie skomponowany soundtrack autorstwa Jespera Kyda – utwór zatytułowany Ezio’s Family do dzisiaj uznawany jest za jedną z ikon całej serii.